Połączenie silnika elektrycznego i skrzyni biegów pozwala zaoszczędzić koszty i uprościć wymagania projektowe, szczególnie w przypadku silników zaprojektowanych do zastosowań z wysokim momentem obrotowym i niską prędkością. Ponadto przekładnie można wykorzystać do zmiany kierunku obrotów wału wyjściowego na przeciwny.
W tym artykule znajdziesz wyjaśnienie różnych możliwości zastosowania różnych typów motoreduktorów.
Jakie przekładnie wykorzystują motoreduktory
Najczęściej stosuje się motoreduktory kątowe, które wykorzystują przekładnie ślimakowe, stożkowe lub hipoidalne, oraz liniowe, które wykorzystują przekładnie walcowe lub przekładnie planetarne. W konstrukcjach motoreduktorów najczęściej stosuje się technologie przekładni ślimakowej, czołowej i planetarnej. Motoreduktory są oferowane z różnymi typami silników prądu stałego lub zmiennego i z przełożeniami redukcyjnymi, aby dostosować się do szerokiego zakresu zastosowań, takich jak automaty do drzwi, maszyny do żywności i napojów oraz robotyka.
Motoreduktory z przekładniami czołowymi
Przekładnie czołowe, najczęściej stosowane, są wykonane z prostymi zębami wyciętymi lub umieszczonymi prostopadle do wału koła zębatego na sferycznym (czyli cylindrycznym) korpusie koła zębatego. Te motoreduktory wykorzystują układ równoległych osi do przenoszenia ruchu i siły, gdy są połączone parami. Mogą być sprzężone z innym kołem zębatym walcowym, wewnętrznym kołem zębatym (np. w przekładni planetarnej) lub zębatką (np. w parze zębatka i zębnik) w zależności od zastosowania.
Ten rodzaj przekładni jest wykorzystywany w szerokim zakresie zastosowań mechanicznych, w tym zegarach, pompach, systemach nawadniających, maszynach elektrowni, sprzęcie do transportu materiałów oraz maszynach do prania i suszenia odzieży. W układzie zębatym można zastosować kilka kół zębatych czołowych, aby zapewnić wyższą redukcję przełożenia, jeśli jest to wymagane w danym zastosowaniu.
Zalety
- Niska cena
- Wysokie przełożenia i wyjściowy moment obrotowy
- Niewielkie wymiary
Motoreduktory z przekładniami stożkowymi
Przekładnie stożkowe charakteryzują się krzyżującymi się osiami, które są często, ale nie zawsze prostopadłe. Łączą się za pomocą zębów o skośnych krawędziach. Możliwe są zarówno zęby proste, jak i spiralne. Prostych przekładni stożkowych używa się, gdy motoreduktory pracują w zastosowaniach o niskiej prędkości, podczas gdy przekładnie spiralne są wykorzystywane w aplikacjach o wysokiej prędkości i wydajności.
Dostępnych jest wiele odmian przekładni stożkowych, które wyróżnia przede wszystkim konstrukcja zębów. Przekładnie stożkowe proste i śrubowe to jedne z bardziej popularnych odmian przekładni stożkowych.
Zalety
- Konfiguracja pod kątem prostym
- Wysoka trwałość
Motoreduktory z przekładniami ślimakowymi
Zestawy przekładni ślimakowych składają się z koła ślimakowego (najczęściej przekładni walcowej) i ślimaka (przekładnia śrubowa). Motoreduktory z takimi przekładniami są używane do przenoszenia ruchu i mocy na wały, które nie są równoległe i nie przecinają się. Mają ogromne przełożenia i możliwość znacznego zmniejszenia prędkości, pozostając jednocześnie cichymi i płynnymi.
Różnica między parami przekładni ślimakowych polega na tym, że ślimak może obracać ślimacznicą, jednak koło ślimakowe może nie być w stanie obrócić ślimaka w zależności od kierunku ślimaka. Ta funkcja jest wykorzystywana w sprzęcie, który wymaga mechanizmów samoblokujących.
Zalety
- Wysoka precyzja
- Bezobsługowy
- Niski dźwięk
- Konfiguracja pod kątem prostym