Powszechnie wiadomym jest, iż im mniejszy pozostaje bieżnik w oponie tym jej właściwości jezdne ulegają obniżeniu. Po przekroczeniu pewnej wartości wysokości bieżnika nie powinny być one w żadnym wypadku dalej użytkowane, gdyż grozi to występowaniem niebezpiecznych sytuacji na drodze.
Chcąc zmniejszyć sobie wydatki na ogumienie, firmy transportowe mogą zlecać nacinanie bieżnika lub bieżnikowanie posiadanych przez siebie opon. Pierwsze z tych rozwiązań jest najbardziej opłacalne ekonomicznie. Polega na pogłębianiu bieżnika w oponach za pomocą dedykowanej nacinarki do opon, gdy głębokość rowków osiągnie poziom 2-3mm. Wykonanie tej operacji jest możliwe do zastosowania i zupełnie bezpieczne dla konstrukcji opony. Producenci ogumienia tego typu przewidują możliwość nacinania gumy już na etapie projektowania nowej opony. Umieszczają oni pod bieżnikiem dodatkową warstwę gumy, którą to właśnie część będzie można już podczas eksploatacji poddać czynności nacinania. Takie opony są oznaczane na swoim boku napisem "Regroovable".
Bieżnik opon samochodowych nie może być zbyt głęboki już fabrycznie, gdyż zmniejsza się wtedy sztywność powierzchni czołowej takiego ogumienia, dochodzi do szybszego zużywania i zrywania kostek gumy. Przy zbyt głębokim bieżniku traci także sterowność samochodu. Z tego właśnie względu dla optymalnego wykorzystania ogumienia, producenci dają możliwość regeneracji opon za pomocą nacinania.
Przepisy europejskie nie zawierają żadnych żadnych regulacji zabraniających użytkowania tak odnawianego ogumienia samochodowego. W polskich przepisach znajdziemy tylko zakaz zakładania takich opon w autobusach jeżdżących z maksymalną prędkością 100 km/godz.
Przy odpowiednio wykonanym procesie pogłębiania bieżnika i dobrym stanie karkasu, opony takie można w następnej kolejności przekazać do bieżnikowania, gdzie po wycięciu pozostających jeszcze rowków bieżnika, metodą wulkanizowania nakleja się nowy bieżnik. W taki oto sposób po raz drugi przywraca się właściwości jezdne eksploatowanych opon.